By Yiannis Ragkos

For the first time in Greek Law (Law 4808/2021)  work via digital platforms was recognised and new regulations were provided . Crowdworking, also known as crowd sourcing, is defined as employment that uses an online platform to enable organizations or individuals to access an indefinite and unknown group of other organizations or individuals to solve specific problems or to provide specific services or products in exchange for payment.

Below you may the article in Greek

Crowdworking: μια νέα μορφή οργάνωσης της εργασίας

Του Γιάννη Ράγκου

 Το φαινόμενο της εργασίας μέσω πλατφόρμας ή crowdworking είναι απότοκο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, η οποία χαρακτηρίζεται από την ψηφιοποίηση και αυτοματοποίηση των περισσοτέρων διαδικασιών της οικονομίας. Το crowdworking εντάσσεται στο γενικότερο φαινόμενο του crowdsourcing, τη διαδικασία μέσω της οποίας επιχειρήσεις ή φυσικά πρόσωπα αναθέτουν σε επιχειρήσεις στο διαδίκτυο εργασίες που εκτελούνταν προηγουμένως εντός της επιχείρησης ή στο φυσικό κόσμο.

Μέσω της πλατφόρμας οι ενδιαφερόμενοι πελάτες αναθέτουν στο πλήθος (crowd) δηλαδή σε έναν δυνητικά απεριόριστο αριθμό εργαζομένων την εκτέλεση μιας εργασίας. Υπάρχει συνεπώς μια τριγωνική σχέση ανάμεσα στον πελάτη, ο οποίος επιθυμεί την εκτέλεση μιας συγκεκριμένης εργασίας, στον εργαζόμενο/επαγγελματία, ο οποίος αναλαμβάνει την εκτέλεση της και την πλατφόρμα που φέρνει σε επαφή τα δύο ανωτέρω πρόσωπα.

Το ζήτημα του νομικού χαρακτηρισμού της σχέσης που διέπει την έννομη σχέση ανάμεσα στην πλατφόρμα και τον crowdworker είναι θεμελιώδους σημασίας, αφού αποτελεί τη βάση για την εφαρμογή των διατάξεων του εργατικού δικαίου. Τίθεται ζήτημα αν πρόκειται για εξαρτημένο εργαζόμενο ή ελεύθερο επαγγελματία (freelancer).

Ο Ν. 4808/2021 στο άρθρο 69 αυτού διευκρίνισε ότι η συμβατική σχέση μεταξύ ψηφιακής πλατφόρμας και παρόχου υπηρεσιών δύναται να είναι είτε αυτή της εξαρτημένης εργασίας είτε των ανεξαρτήτων υπηρεσιών ή έργου. Η λύση θα δοθεί με βάση τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά της εργασιακής σχέσης, όπως άλλωστε δέχθηκε και το Δ.Ε.Ε. στην απόφασή του C-692/19 (Yodel Delivery Network). Περαιτέρω, εισήγαγε τεκμήριο υπέρ της ανεξάρτητης απασχόλησης, όταν, με βάση τη σύμβαση, ο πάροχος υπηρεσιών δύναται:

• Να χρησιμοποιεί τρίτα πρόσωπα για να παρέχει τις υπηρεσίες που ο ίδιος έχει αναλάβει να προσφέρει.
• Να επιλέγει ο ίδιος τα έργα που θα αναλάβει από τα προσφερόμενα από τη πλατφόρμα ή να καθορίζει ο ίδιος τον αριθμό τον έργων.
• Να παρέχει τις υπηρεσίες του προς οποιονδήποτε τρίτο ή να εκτελεί έργα για οποιονδήποτε τρίτο, συμπεριλαμβανομένων ανταγωνιστών της ψηφιακής πλατφόρμας.
• Να καθορίζει ο ίδιος το χρόνο παροχής της εργασίας του.

Εν κατακλείδι, με τον Ν. 4808/2021 για πρώτη φορά προβλέφθηκαν ρυθμίσεις στο ελληνικό δίκαιο για την εργασία μέσα ψηφιακής πλατφόρμας ή crowdworking, η οποία επεκτείνεται ραγδαία σε όλους τους κλάδους της οικονομίας και μένει να φανεί αν οι ρυθμίσεις αυτές επαρκούν προκειμένου να διαγιγνώσκεται κάθε φορά το είδος της εργασιακής σχέσης του παρόχου υπηρεσιών.